ผีหลวงตา

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่ง. เรื่องราวในเรื่องเป็นเพียงเรื่องสมมุติเท่านั้น. 
ช่วงเทศกาลออกพรรษาก็จะมีทัวร์สายบุญไปทำบุญกฐินตามวัดต่าง ๆ 
ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นชอบไปทำบุญเป็นประจำ ในครั้งนี้สายบุญผมจะไปทำบุญที่วัดทางเหนือ
ดแห่งนี้เป็นวัดป่าอยู่นอกเมืองมีต้นไม้ร่มรื่นมาก พอถึงวัดแล้วคณะบุญก็สาระวนกันจัดข้าวจัดของเตรียมทำบุญกัน ผมก็ถือโอกาสเดินสำรวจภายในบริเวณรอบ ๆ วัด พอดีไปเจอหลวงตาองค์หนึ่งกำลังกวาดใบไม้อยู่หน้ากุฏิ ผมก็รีบเข้าไปสนทนาสอบถามโน้นนี่นั้น แล้วก็ขออนุญาตหลวงตาไปดูในกุฏิเพื่อเห็นอะไรชำรุดทรุดโทรมจะได้ทำบุญเพิ่มเติม กุฏินั้นเป็นกุฏิไม้ยกพื้นสูงแบบที่พบเห็นได้ทั่วตามวัดบ้านนอก พื้นปูด้วยปูนซีเมนต์สะอาดสะอ้านแสดงว่าเจ้าของที่มันทำความสะอาดเสมอ ระหว่างเสากุฏิก็มีเปลนอนลายสีดำสลับขาวผูกอยู่ ผมก็เดินดูไปเรื่อย ๆ ก็สะดุดเข้ากับจุด ๆ หนึ่งของพื้นปูน มันเป็นลายคราบเลือดผสมกับน้ำหนองอยู่ที่พื้น ถึงจะทำความสะอาดอย่างไรคราบพวกนี้มันก็ไม่หายไปง่าย ๆ สมองมันไวทำความคิดผมก็แหงนหน้ามองไปข้างบน พระช่วย เชือกไนล่อนสีเขียว ตรงปลายสายมีลอยของมีคมตัดยังมัดติดอยู่กับขื่อกุฏิ ด้วยอายุอานามผมอีกไม่กี่ปีก็จะหกสิบแล้ว ก็คิดได้เลยว่าที่ ๆ ผมยื่นอยู่นี้ต้ อ ง มี ค น ผู ก ค อ ต า ย แน่ นอน แล้วใครละ ผมก็หันควับไปทางหลวงตาที่กวาดใบไม้อยู่ ปรากฏว่าหลวงตาไม่อยู่แล้ว แล้วสติสตังผมก็ค่อยๆระลึกว่าตอนที่เราเห็นหลวงตากวาดใบ้ไม้ แต่เราไม่ได้ยินเสียงกวาดใบไม้เลย  "ไอ้ชูอย่าวิ่งนะไอ้ชู" เรามาทำบุญไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามอย่าวิ่งเราจะไปถามคนที่ศาลาและหวังว่าจะไม่ใช่สิ่งที่เราคิด ผมค่อย ๆรวบรวมสติก้าวเดินไปช้า ๆ แต่ตอนนั้นมันเหมือนวิ่งมากกว่า พอถึงศาลามีพระนั่งอยู่อาสน์สงฆ์ 7 รูป แต่ไม่มีหลวงตาองค์นั้นเลย ไวเท่าความคิดผมเดินตรงดิ่งไปที่พระองค์ที่คิดว่าจะเป็นเจ้าอาวาส รอบๆ ข้างเหมือนได้ยินคนถามว่าไปไหนมา แต่ผมไม่ได้ยินนั่งคุกเข่าถามท่านว่า "พระอาจารย์ครับที่นี่มีคนผูกคอตายใช่หรือไม่" คำถามผมเล่นเอาพระกับชาวบ้านพื้นที่ตกใจไปตาม ๆ กัน ก่อนท่านเจ้าอาวาสจะถามกลับผมว่า "โยมไปกุฏินั้นมาหรือ" "ครับ" แล้วความจริงก็หลั่งไหลจากปากของเจ้าอาวาสและชาวบ้านว่า เดิมที่กุฏินั้นมีพระหลวงตาชื่อ...บวชตอนแก่อยู่มาสองพรรษา แต่ด้วยท่านมีโรคประจำตัวหลายโรคเข้า ๆ ออก ๆ โรงพยาบาลบ่อย ๆ ทำให้ท่านเกิดเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่บ่นออกปากหลายครั้งว่า "ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้วเบื่อที่จะต้องไปโรงพยาบาล เบื่อที่ต้องกินยาเยอะ ๆ " แต่ก็ไม่มีใครเอะใจเพราะคิดว่าเป็นแค่คำบ่นของคนแก่เท่านั้น และในที่สุดท่านก็จบชีวิตตนเองด้วยการผูกคอตายที่กุฏินั่นเอง หลังจากท่านตายไปแล้วก็มีชาวบ้านและพระได้เห็นท่านมากวาดใบไม้ที่หน้ากุฏิท่านบ่อย ๆ จนไม่มีใครกล้าที่จะไปกุฏินั้นอีกเลย หลังจากพวกผมและชาวคณะบุญได้ฟังเรื่องราวของท่านแล้วก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับวิญญาณท่านให้ท่านไปสู่ภพภูมิที่ดี ๆ หลังจากทำบุญเสร็จแล้วพวกเราชาวคณะบุญต่างรีบ ไม่ใช่รีบกลับเพราะกลัวผีนะ รีบไปดูกุฏิหลวงตาเพื่อไปหาเลขเด็ดเผื่อจะได้โชคลาภถูกหวยร่ำรวยกันบ้าง หลายคนก็หลายความคิดหลายตัวเลขบางคนก็ถูกบางคนก็ไม่ถูก แต่ส่วนมากจะถูกกันเสียมากกว่า หลังจากนั้นผมและชาวคณะก็กลับมาสร้างกุฏิให้ใหม่สร้างเป็นกุฏิสองชั้นสวยงาม เอาไม้ขื่อตรงที่ผูกคอตายมาทำเป็นศาลให้คนกราบไว้บูชา ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยมีใครเห็นหลวงตาองค์นั้นอีกเลย สาธุ